Πάμε να φάμε στο πάρκο;

Μικρό ταξίδι αναψυχής.

Να κάνουμε πικ-νικ

τις προσωπικές μας νοσταλγίες.

Να τσιμπήσουμε τα ξαναζεσταμένα

και να πιούμε το πιο κόκκινο κρασί.

Θες να κάνουμε ποδήλατο

στα μονοπάτια της λήθης

και να κολυμπήσουμε γυμνοί

στη λίμνη από ιδρώτα;

Μετά, θα κυνηγηθούμε στη βροχή

των δακρύων που δε στέγνωσαν.

Κι έπειτα θα γυρίσουμε

στο νεόδμητό μας σπίτι

και θα σε κρύψω σα μωρό

μες στη γέρικη αγκαλιά μου.

Αρκεί η σκόνη στα παπούτσια μας

για ν’ αποδείξει πως υπήρξαμε.

Μα για ποιον έρωτα μιλάς;

Για κοίτα τα φτερά μου.

Άν πέσεις κάποτε απότομα

ξεχνάς πως είναι να πετάς.

Όμορφη σύμπραξη των έξεων

προσποιήσου πως μ΄αγάπησες.

Να παίξω και ‘γω το ρόλο μου

ν΄ανέβει η παράσταση.

Κι όταν πέσει η αυλαία

πιάσε μου σφιχτά το χέρι.

Το τελευταίο χειροκρότημα

θα γίνει το τραγούδι μας.