Μαμά θυμάσαι τα τραγούδια

που με νανούριζαν μικρή;

Θυμάσαι το άγχος σου

σαν ήμουν κρυωμένη;

Θυμάσαι τις υποδείξεις σου

όταν με είδες να καπνίζω;

Θυμάσαι που πάντα έλεγες

πως εγώ θα σε πεθάνω;

Γι’ αυτό λοιπόν τα πάντα μου

ποτέ δε θα τα μάθεις.

Μαμά,

φοβάμαι πως η αγάπη μου

μπορεί και να σκοτώσει.

Παράδοξο,

εσύ με γέννησες

μα εγώ σε μεγαλώνω.

Κι αν ποτέ πολύ σε μεγαλώσω

θα ευχόμουν να μην είχα γεννηθεί.