Περπατούν οι άνθρωποι.

Περπατούν κι αφήνουν

σκέψεις στο διάβα τους.

Άλλοι έχουν το κεφάλι τους ψηλά

και δε νοιάζονται για τα περπατημένα.

Άλλοι δε, το ‘χουν χαμηλά

έτοιμοι ό,τι πέσει να μαζέψουν.

Μα είναι κι αυτοί οι άνθρωποι

που άλλη θέση το κεφάλι τους δεν έμαθε

και πάντοτε κοιτάζουν εκτενώς

πάνω απ’ όσα φτάνει η ματιά τους.

Ψηλά πολύ, σε κάτι που αποκαλούν Θεό

ψάχνουν λόγο για να περπατήσουν.