Όχι βιωματικά δε γράφω.

Για ένα πάρτι θα σου πω.

Δεν είναι βίωμα το όνειρο

και διόρθωσέ με αν κάνω λάθος.

Σ’ αυτό το πάρτι με πήδηξες

και σε τέλειωσα χίλιες φορές.

Όχι κανένας δεν το είδε

κανένας δεν κατάλαβε.

Και ‘συ με φίλαγες παντού

εκτός από τα χείλια.

Μην ανοίξω το στόμα μου

και ξεβράσω τις αλήθειες.

Πως για μένα δεν πέθανες ποτέ

κι ας ντύνομαι στα μαύρα.

Πως μαριονέτα γίνομαι

έτοιμη για χειραγώγηση.

Κι η μυρωδιά σου μου ξυπνά

λανθάνουσες και μη διαστροφές.

Όμως το δέντρο κάηκε δε βλέπεις;

Ώρα για αγρανάπαυση καρδιά μου.

Χρειάζεται το χρόνο του

ο σπόρος πάλι να βλαστήσει.

Ως τότε θα κάνω την έλξη αφορμή

και θα πασχίζω να ιδρώνω μακριά σου.

Κι υπόσχομαι πως ήταν αυτή

η τελευταία μας φορά.