Αυτό το καλοκαίρι, θα ‘ναι το δικό μας καλοκαίρι.

Έτσι είπες και χάθηκες.

Κι απέμεινα εκεί που ζουν οι αναμνήσεις

να κάνω χώρο για όσα μου ‘χεις τάξει.

Αναλώσιμο προϊόν σου.

Κάθε μέρα κι άλλο συντηρητικό

απαιτείται να προσθέτω

για να ζήσει ο έρωτας.

Δεν ξέρω για τα πέρσι σου είπες.

Το φέτος σου δεν πωλείται

στα ράφια των συναισθημάτων.

Θα γίνει απόθεμα κι αυτό

μαζί με τ’ άλλα αποθέματα

αγάπης κι αντοχής

που φόρτωσες στο σάκο μου.

Τα χρώματα του κουτιού μου

τα ‘χω βάψει μαύρα.

Το σκοτάδι κανένα μάτι δε το νίκησε.

Για την τιμή μου ούτε λόγος.

Δεν χωράνε νούμερα

στην εξάρτησή μου από ‘σένα.

Τώρα που η αγορά με ξέχασε

καθόλου δε με νοιάζει.

Σπίτι ονόμασα το ράφι

όπου μ΄ άφησες να περιμένω.

Γιατί στην ετικέτα που μου κόλλησες

δεν αναγράφεται ημερομηνία πλήξης.