Αν ήσουν λέξη

θα ήσουν λουλούδι.

Σπόρος ιδιαίτερης γλώσσας

που δεν μίλησαν τα χείλια.

Αν ήσουν λουλούδι

θα ήσουν ανεμώνη.

Ντυμένη στην πορφύρα

να χορεύεις στον αέρα.

Αν ήσουν δική μου

θα ήσουν τα χέρια μου.

Ορίστε πάρε,

ένα κουτί μπισκότα

με ζάχαρη πάχνη

κι ένα φλιτζάνι τσάι

απ’ το βουνό των αστεριών.

Μια θάλασσα να περπατάς

ένα ουρανό για να ξαπλώνεις

πουλιά να τραγουδάνε μυστικά

και σύννεφα λευκά να ταξιδεύεις.

Κι αν θέλεις χάρισέ μου

κάτι απ’ τη μυρωδιά σου.

Με τι μάτια

να μυρίσω τη γλώσσα σου.

Με τι χέρια

να σιωπήσω το χειμώνα.