
June 19, 2014 — gogogiannadaki
Το Κλικ
Άσε με να σε φωτογραφίσω.
Κλικ.
Ίσως έτσι καταφέρω
να νικήσω το χρόνο.
Αμείλικτος, πυκνός επισκέπτης
ορίζει τις μοίρες των ανθρώπων.
Κλικ.
Έμαθα τις μεγάλες μου στιγμές
να τις κρατώ φωτογραφίες.
Αναμοχλεύοντας κατά καιρούς
να βρίσκω στη σκόνη μυρωδιές.
Κλικ.
Καμιά φορά η μυρωδιά
είναι πιο δυνατή απ’ την ανάμνηση.
Συμπτωσιακή μου συνεύρεση
σε γύρευα στις ανάσες του κόσμου.
Κλικ.
Όταν μου χαμογελάς
γεμίζει η σκέψη μου φράουλες.
Κόκκινες, κατακόκκινες
πλάσματα αινιγματικής φρεσκάδας.
Κλικ.
Άσε με να σε φωτογραφίσω.
Κλικ.
Κι όχι δεν θα σ’ εκτυπώσω
ούτε θα σε ντύσω κάδρο.
Δεν τετραγωνίζεται
η ανάγκη μου για ‘σένα.