March 12, 2015

Νικήττα

Εκεί που περπατάμε αγκαλιά

χτες άλλα παπούτσια ερωτεύονταν.

Εκεί που θα κάτσουμε να φάμε

κι άλλα πηρούνια θα πεινάσουν.

Δεν είμαστε οι πρώτοι

που έμαθαν να ζουν μες την αγάπη.

Δεν είμαστε ούτε οι τελευταίοι

που θα πεθάνουν απ’ αυτή.

Παλεύουμε όμως να γλιστρήσουμε ιδρώνοντας

όλο και πιο βαθιά μες στις ζωές των άλλων.

Αποτεφρώνοντας τα λείψανα

που μας στερήσαν την πρωτιά.

Πετώντας τις στάχτες τους στις γλάστρες

όπου βλαστάνει η ζωή μας.

Ο αγώνας μετράει ή η νίκη;

Έχω κουραστεί ν’ ανταγωνίζομαι.

Και το κοινό πάντα θα περιμένει

ένα θρίαμβο ή ένα στραβοπάτημα.

Γι΄αυτό συχνά όταν κλαίω με λυγμούς

ίσως χαίρομαι μία νίκη.

Κι όταν γελάω δυνατά

μάλλον πως κάτι χάνω.

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

Latest Posts By gogogiannadaki

Category

Uncategorized