
March 26, 2018 — gogogiannadaki
Ευρυάλη
Γλιστράω πάνω στο σώμα σου
χέρια πάνω σε χέρια
χείλη πάνω σε χείλη
λέπια πάνω σε λέπια
σε σφίγγω πάνω μου
σε κρατάω μέσα μου
μέσα μου
μέσα μου
όλα σείονται μέσα μου
σπάνε οι τεκτονικές πλάκες
της καρδιάς μου τώρα
μία-μία αποχωρίζονται.
Σ’ αυτό το νέο νησί
που βλέπω ν’ αναδύεται
απ΄ τα συντρίμμια
των λαμπερών πόλεων
του παρελθόντος μου
βρίσκεσαι εσύ γυμνή εγγονή
της Γαίας και του Ωκεανού
πρωτόπλαστη γοργόνα
να κάνεις μακροβούτια
μέσα στην ψυχή μου.